Düşlerin , çalkantılı savruluşlarına yetememiş
Yorgun omuzların düşmüş , sarp kayaların dikine gidememiş
Hafif tuzlu dudakların , yaşamın kaynağına inememiş
Solmuş tenin ama tenden akıl sormadan edememiş
Duruyor devran , duruyor göz yaşı
Ayakta kalmaktır ruhun öz aşı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla