Kopyacı Şair Şiiri - Ömer Dalman

Çoğu zaman hayattan kopya çeker şair,
hayatı sevse de sevmese de...
elinde değil, motive olur
ama savaş kalkanları elinde,
ama dostluk sofralarıyla
ziyafetleriyle...

bazen teslim bayrağını çeker
bitkin, suskun çöker olduğu yere.
bitmez aslında damarlarında akan kan
doluyordur şair
kendi bile bilmez bazen...

Hayattan kopya çeker şair
ta ki, hayatı tümüyle içine çekip
kokusunun en üst zerresine sızana dek.
son noktanın müjdesini bulur kokunun bittiği yerde
sonsuz teslimiyet...
sonsuz rüzgarlara açılan yelkenle başlayan
o bitmez seyahatin notları...

bir seyre dalar ki
hayat çok aşağılarda kalır
birbir yaşaması bile gerekmez artık olayları.
kalemine inen sesler kendinden değil
genişlik kendinden değil,
kendi sadece bir iletken...
bünyesi yorulmaz
çünkü nehirler aktıkça içinden dünyaya doğru
yıkanır, temizlenir, parlar şair.

Ne kadar uçup gitse de o son noktada
yine de hayata borçludur birşeyleri
çoğu zaman hayattan kopya çeker şair.

(Eylül 2006)