Kopya.. Şiiri - Hüseyin Cahit İzgin

bu sabah sana uyandım seninle..
gözlerimi açtığımda ilk kez inanamadım uyandığıma..
ilk sana günaydın dedim..
seninle yıkadım yüzümü,seninle sildim..
yumuşacıktı ellerin..
sen uğurladın beni,senle karşılaştım evimin önünde..
sen kendinden bahsettin ben dinledim..
sonra ben senden bahsettim,sen dinledin..
ve yine ayrıldık,sen gittin..
ben iki peynirli poğaca ve bir bardak açık çay aldım senden..
içtikçe demlendim..
sonra sen geçtin pastanenin önünden..
küçük bir kızın kollarında..
ve sıra bana geldi..
baktım ki ben kendimden daha fazla sendeyim..
özlediğimi itiraf etmeliyim..
aslında hiç varolmamış olsanda seni özledim..
keşke gözlerinde kurduğun sehbada sallandırsaydın beni..
ben ölseydim..
keşke toprağa değilde gözlerine gömülseydim..
keşke bu soğuk insanların içinde,
senin güneşinle eriseydim..