Kopuz Ve Ben Şiiri - Düşet Utkun

Kopuz ve ben
Nice deryalara düştük
En derin gecelerde,
Varlığımızla tutuştuk

Ben saydım o durdu,
O saydı ve ödeştik
Kalbimi yasladım ona
Dinledi ve bekledi
Beklerken
Zamanı zamana ekledi

Biz susarken ruhların
Aksak ritmiyle konuştuk

Dipsiz sırrıyla onun
Düştük düştük
Ve enginleştik

Sığamadık şu aleme
Taşınmaz olduk ikimiz de
Bir anda ansızın,
Büyüdük
Büyüdük
Büyüdük
Ve özgürleştik.