Köpükler, köpükler, köpükler,
Aksın zirvesi maviyi delen dağların kaynaklarından,
Kerpiç çatısından su alan köy evlerine doğru,
Bürüsün her bulvarında emeğin ismi yüceltilen sokakları,
Kapatır mıydı insanlığın vahşi yalnızlığını?
Kan kırmızısı ipek kaftanların bir ucu,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta