Koptum Şiiri - İbrahim Yay

Eski düşüncelerim ile oluşturduklarımı,
Yapamadığım zamanlarda arar oldum,
Şimdi yapmam gereken yazıtlarımı...
Bu yüzden çok daha kendimden koptum.

Ben daha büyürken hissettim kısacık,
Yaşlanmakta olan vücudumda gençliğimi,
Heba etmişken kendimi hayatımda küçücük...
Derinlikten çıkarmaya çalıştım geçmişimi.

Kopan her et parçamı hissedemiyorken,
Uyuştu tekrar hislerim sana karşı istemsiz.
Güzel gözlerine uzaktan da olsa bakamıyorken,
Kaldım toplum içinde tekrardan kimsesiz.
Alıştım artık her şeye önümü göremiyorken,
Durmana gerek yok daha çok tepkisiz...