Koptu göbek bağı… Şiiri - Mehmet Aydemir

Koptu göbek bağı…

Yakın zamana kadar sorsalardı,
Güçlüydüm,
Aşkım için dağları delebilirdim Ferhat gibi…
Gözü Karaydım,
Sevdiklerim için ölebilirdim hero gibi…
İnatçıydım,
Ne köprüler zapt edebilirdim beyaz ayaklı keçi gibi…
Lakin senin ansızın habersizce gidişin,
Bedenimde ve beynimde,
Algı ve farkındalığımda,
Olayların gelişimlerini izlememde,
Onları yönlendirmemde,
Onlara yön vermede,
Sonuçlandırmadaki hassasiyetlerim,
Kısacası altıncı duyumun gelişimiydi…
Şimdi
Altıncı duyum,
Bir his,
Bir sezi,
Bir özlemler silsilesi,
Bir kuytu kuyu,
Bir duru melodi,
Bir fikirde bermuda da kalmışlık…
SEN yoksun ya;
Artık,
Ne sorular cevap buluyor,
Ne danışacağım bir yürek kalıyor geriye…
SEN yoksun ya;
Artık,
Ne kızgın dalgalara başkaldıracak taka,
Ne sığınabileceğim bir limanım var…
Kısacası artık;
SEN yoksun ya….
Benden de geriye kalan kıyıya vurmuşluk…

Mehmet Aydemir 23.09.2014 saat 02:00 canım babama toprağın cennet olsun.