Koptu Şiiri - Mehmet Altınel

En derinde olan hani bitmeyen istek
Vardı ya; işte artık yoktu, sanki koptu.
Tek bir şans diledim, sadece bir tek
Verilmedi o şans, dilimden "aman" koptu.

...

Bir gece ruhunu saldın, o beni seçiverdi,
Bana tek resimde, üç ayrı seni gösterdi.
Seni sevdiren, ne gölgen ne de renklerdi.
Beni fetheden, aynadaki yansıman koptu

İnan, gönlümde bu seviyede sevilen yoktu.
Nereden yerleştin oraya, hiç izin verilen yoktu.
Tek bâki olana aitti, hariçten girebilen yoktu.
Nasıl olduysa hayret, sana ferman koptu.

Şaşırdım yönümü, ibrem kaydı terazi timsali.
Değişti diyorlar yürüyüşüm bile, yengeç misali.
Fezada gezinen yıldızlarmış, burçların emsali.
Bir şey kaydı derinden, mavi Asuman koptu.

Bitti, sona erdi umudum, beklentim.
Değerim kalmadı, seninleydi kıymetim.
Göstermedin bir ışık dahi, çok bekledim.
Kalbine hasret duyan, bir damla kan koptu.

"Neden" dedim kendime, pek çok kez neden?
Böylesine sevilmek birine yetmez neden?
Sevilen sevenin kıymetini bilmez neden?
Nedensiz yere mi, sesimden efgan koptu?

Oysa, ne kadar güzel hayaller kurmuştum.
En güzel şiirimi sana yazıp, okumuştum.
Yalnız gülü değil, ömrümü de sunmuştum.
Yıkıldı hayallerim, koca bir hüsran koptu.

Kabullendim kaderimi, sonunda kıldım tevekkül.
Razı geldim hayaline, oldum sûni bir teşekkül.
Resmine baktım, kırmızı kazak, bir de kâkül...
Kaşlarım altındaki yaydan, iki tel müjgan koptu.

Çok zor oldu çok... sabaha kadar ağladım.
Düşündüm, döndüm yatağımda duramadım.
Yaramadım kalbimi, yarı içimden atamadım.
Sen yerinde kaldın ama, bir parçan koptu.

Dedin ya; Leyla'ya mahkum etme göz yaşını
Değmez siliver gitsin, bırak beyhude uğraşını.
Nasıl ölçebilirsin bendeki değerini, aşkını?
Yüreğime taht kuran, biricik Sultan koptu.

Şimdi umarım rahatsın, umarım huzurlu.
Üzülme sakın, gözlerin olmasın yağmurlu.
Tebessümün solmasın, kalsın yüzün hep nurlu.
Vakitler geçer ama, duama eriştiğin an koptu.

Hem anlatmak istedim seni, hem de sustum.
Diyemedim, boğazıma düğümlendin, yuttum.
O göstermişti ilk seni, herkesten mektum.
Beni hisseden, aşkı içmiş bir Reyyan koptu

Bir gün bu ayrılık bitsin, sabırla bekliyorum
Kavuşmak rüyalarda olsun, şimdi uyuyorum
Sen gelme, ruhunu koyvermeni istiyorum
Cismin uzaklaştı, fersah fersah hicran koptu

Gülme sakın bu kopuşa, sakın gülme.
Beni aptal bir aşık, şıp sevdi bilme.
Ne senden önce, böylesine bir sevme,
Ne tendeki candan, böyle canan koptu.