KOPSUN KIYAMET
Ömür Dediğin sonu bir avuç toprak,
Ey aklım bunu sakla gerisini Kaldır at,
Hayat bize bağış değil emanet,
Bundan ala Kıyamet mi olur otur Hele bir seyret,
Herkesin herkesten var bir hesap soracağı,
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta