Kopsun kıyamet Şiiri - Recep Altunkaynak

KOPSUN KIYAMET
Kimsenin kimseye kalmadı güveni
Eski dostluklar komşuluklar hani
Kardeş bile gelmez artık samimi
Kopsun kıyamet yıkılsın dünya

Yedikçe dünyayı doymuyor gözler
Yerine gelmiyor verilen sözler
Erimek bilmiyor kalpteki buzlar
Kopsun kıyamet yıkılsın dünya

Beyinler kirada insanlık ölü
Azıttı durmuyor kafirin dölü
Gönüller arıyor durmadan dünü
Kopsun kıyamet yıkılsın dünya

Veren unutulmuş ben yaptım denir
Sahte yüzler sözler sevilir
Cahil anlamıyor elden ne gelir
Kopsun kıyamet yıkılsın dünya

Alimim diyenler zulüm içinde
Herkes kendi nefsinin peşinde
Ìblisle bir olmuş yarış içinde
Kopsun kıyamet yıkılsın dünya

Recep altunkaynak