Sessizlik...
Belki de bir fırtına kopuyor dışarıda
Yıldırımlar düşüyor tozu dumanında
Bir mecalim yok, pencerem uzağımda
Hüzünlü bir aşk çöker üstüme, bir ton ağırlığında
Volkanik bir lav dolaşır tüm damarlarımda
Hani olur ya, girersin sanki çıkışı olmayan sokaklara
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta