Köprüsu Şiiri - Mustafa Kolay

Köylülerin alın teri,Torosların gözyaşı,
Allah’ın lütfu,Anadolu’nun ekmeği aşı,
Görülmemiştir, dünyada benzeri eşi.
Kaç asırdır yaşar, kim bilir kaçtır yaşı?
Hep coşar durmaz akar Köprü su.

Kıvrıla kıvrıla akar çizer menderes.
Diyor ya şair “ne taraftan esersen es”.
Akşam oldu mu Çaltepe’de bir ses,
Şarıl şarıl akarak geçer ardında bir es.
Hep coşar durmaz akar köprü su.

Kış geldi mi,kükrer küheylan gibi coşar.
Geçit vermez cümle canlı hep kaçar.
Yaz geldi mi masumdur hep susar.
Çaltepe’de çile başlamıştır, köylü kan kusar.
Hep coşar durmaz akar Köprü su.

Arzı yara kanyonlar açar derin.
Ne canlar aldı kim bilir kaçı kimlerin?
Ve uzun vadilere dalar serin.
Hey dağlar! Var mıdır köprüsü Alpler’in?
Hep coşar durmaz akar Köprü su.

Bir ana misali kucaklar ovayı.
Kara toprak onda bulur anayı sılayı.
Ne güzel de yaratmış Hakk suyu.
Ve Akdeniz’de kucaklar Aksu’yu.
Hep coşar durmaz akar Köprü su.