Köprünün altından çok sular aktı...

Köprünün altından çok... sular aktı
Ömrüm gibi seneler arşa kalktı
Kuş avazı kadar sesim çıktı,
Konuşamadım…

Belki bugün, belki yarın
Ulaklar ulaşır bendime
Sarar sinemi sessizce
Haberin gelmiş ya ebedi yar
Gözümün bebeği gülümser kendine

Bağır açık kuru soğukta yanmakta
Sulh ruhu terk etmiş
Avare gezinir beden
Pamuk ipliğine bağlı imanlar
Lodosta tarumar olmuş
Umar kayıp umarsızlıksa yoldaş