Köprüler Şiiri - Fahri Utkan

KÖPRÜLER
Kurduysa köprüler gönülden gönüllere
Açtıysa kapılar vicdanlara
Dolmuşsa baştan ayağa imanlara
Ne mutlu o muhterem insanlara.

Bakıyorsan eğer varlıklara mana-yı ismiyle
Göremezsin varlıkların içindeki yüklü manaları
Nur gözlüğü takıp bakarsan mana-yı harfiyle
Görürsün ve okursun o zaman varlıkların manasını.

Gerçekleri görmeyi,duymayı ve anlamayı
İstersen eğer, dalmalısın nur denizine istekle
Ama nur denizinde olmakla işin bitmez
Anlamalısın olayların hakikatini
Ve görmelisin eşyanın hakikatini

Her hayırlı işe başlarken söyle Bismillah
Sonra verir rızkına bereket Hz.. Allah(cc) .
Sonunda söylersen Elhamdülillah
Erersin sonsuz bir huzura Billah.

Yerken rızkı, düşün onu vereni
Ve bu dünya yüzüne
onları bir ziyafet gibi sereni

İman edersen kadere
Uğramazsın bilki kedere
Tevekkülle kadere iman
Olur sonu saadet-I dücihan

Sen,ben,o kimse olmazdı
Hatta bütün mevcudat
Geçmeseydi Rahmeti
Gazabını O Rahman’ın

Görmez idik görebilmeyi
Duymaz idik duyabilmeyi
Anlamaz idik anlayabilmeyi
Öğretti bize Bediüzzaman.

İzmit-1999