Köprü Önünde Şiiri - Cüneyt Gültakın

bulutlu bir bahar havasında
arada güneş göz kırpıyor
insanlar yürüyor köprü üzerinde
kimi olta atmış balık bekliyor
bir orhan veli durmuş onlara bakıyor
bir damlayla sarmaş dolaş
denize düşüyor bir dolu tanesi
tuz kesiyor tepeden tırnağa
genç yüreğe aşk düşer gibi

ne zaman galataya gelsem
sanki ilk kez aşık oluyorum
ne zaman köprü önünde
suya düşse bedenim
bütün martılar çığlık çığlığa
ne zaman bir ağ bir sandal olsam
ne zaman oltada balık insanda yalnızlık
buna istanbul olmak diyorlar