KÖPRÜ KURALIM
Kâlû belâdaki, elest vaktinde
Hakka verdiğimiz, sözde duralım.
Sevgiyle, saygıyla; hoşgörü… İle
Gönülden gönüle, köprü kuralım.
Haksızları övüp, Hakkı yermeden
Toplumları, hiçbir zaman germeden
Dâvâmızdan asla, tâviz vermeden
Îmanı yüceltip, küfrü yerelim.
Ne olursun O’nu, sanma ikili
Allah birdir, hiç bırakma “tekil”i
Büyüklü, küçüklü; mânen dikili
Kalpteki putları, bir bir kıralım.
Pişman olup, dizimize vurmadan
Kendi kendimize, tuzak kurmadan
Vatan için, gece/gündüz durmadan
Hiç olmazsa, kafamızı yoralım.
Birleşmeyin nolur, dâlâlet üz’re
En güzel söz söyle, belâgat üz’re
Zamanı gelince, adâlet üz’re
Mevcut şer güçlerden, hesap soralım…
09/07/’18
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 9.7.2018 07:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!