Köprü-ıx Şiiri - Erdoğan Varım

9

Deniz, mavi, köprü, taş, sarı, güneş ve su
Bakmaz gönlüm nerede bıraktı bu usu?
Gecenin en siyahı, gün teninin uykusu...

Bir köprüye kuruldu umudun ağacı, dârı
Ecel vermek can almaksa, elveda Gülsârı...

Nerdeydi ki Kadıköy, iskele ki nerdeydi?
Ah o gizem, o incelik hangi hünerdeydi?
Nasibi, muradı, gönlü hangi erdeydi?

Derdim yokluğa yokluk katıp etmeydi vârı,
O güzel günlere kadar, elveda Gülsârı...

Gönül, murat, aşk, sevda bizden hallicedir...
Nereye koysam sığmaz, bu his nedir? nicedir?
Ayrı gayrı bir duygu, değil hep iç içedir

Ayrılmıyor düğümler, tamir olmaz hasarı...
Köhne bina bir devrim, devrim bekler Gülsârı...

Haki yeşili parka, hakisine bir ceket
Önce bedel öde şair, önce ânı hak et
Şu şiiri dökerken bitti bak kaç paket...

Ne yazık ki dumanıyla dağılmıyor efkârı...
Nerdesin ey selahiyet, nerdesin Gülsârı...

Aşk değil sevda değil yoktur bu hissin eşi
Diriltti bir köprüyle, bir bakışla bu leşi
Doğmaz mı istanbuldan gene akşam güneşi?

Çiçek olsan yellerden kıskanır seni arı...
Toprak olayım, sen ise kök sal Gülsârı

Ben ki bu şiiri tam altı yıldır tanırım
Senin kadar şiiri ise yoktur, sanırım...
Karadeniz,boğazı, Fatih'i kıskanırım

Sadece yanında olsam, yeter o kadarı
Ya bir haber ya kendin yetiş be Gülsârı

Başka derde bir kabir kazamaz oldum ya
Damla iken ırmak ırmak sızamaz oldum ya
Vatan aşkına bile şiir yazamaz oldum ya

Sensin bu kalemin ulu müstemahakârı
Şiir bitti, hoşçakal, ve elveda Gülsârı

Tonyukuk, dokuz şiirdir almadı hiç kalem
Neden çekerim bilmem, hasret, dert, elem
Senin bir kipriğine, yok edilir şu alem

Şair olmuştur onun en perest-i şikârı
Gece siyahı bir buse, ve elveda Gülsârı..

Tonyukuk
Hicrî 14 Receb 1438 teheccüd vakti