Köprü Şiiri - Ayşe Betül Acarlar

Geçit vermez köprülerden geçtim
Sabır denizinde kürek alan kayığımla
Sevmeyi sevdim
Bir yudum su bağışlayanı
Aklımın dehlizlerinden bulup çıkaranı
Gözümde,özümde ısıtan güneşi
Farazi aradım
Bol bulunan hayal kırıntıları biriktirdim
Aç olan kuşlara yedirdim
Yangın oldu yürekleri
Bir sıkımlık candı nefesim
Kudreti neredeydi bilemedim
Gömdüm öbürleriyle birlikte
Kırgın kalpler mezarlığına
Sahipsizdi cesetler terkettim
Ruhumda çürüyen yalnızlığı
Küflenmiş düşüncelerde
Prangalar eskittim
Farkım olmadı farksızlığın içinde
Beceremedim sıradanlığı
Sessizce.