Köprü Şiiri - Hasan Öztürk 2

Düşün ki,
Ayrı değiliz.
Sen bir tarafta,
Ben sana bakan tarafta.
Suların kudurmuş asi sesini,
Fırtınalar katacak avuçlarımıza.
Kuşların çırpan kanatları seyrinde,
Bulutlar delirecek gökyüzünde,
Bize kalacak sevda.

‘Aşk sarı bakar’,
Dese ki,
Deli şairin biri, inanma.
Dört mevsimde açan çiçeklerin,
Tohumlarını at toprağıma,
Umutla filizlensin yarınlara.
Bir çam yaprağı yeşilliğinde,
Sevginle süslensin doğa,
Sen ki gönül köprümden,
Sarı yazlara aldanıp da,
Uzaklara kaçma…

Şimdi;
İkimiz için,
Bir koz kilit vurdum,
Demir korkuluklarına.
Çıkarıp fırlattım anahtarını,
Mavi sevdaların yolcu/su,
Kirli sulara…

Ve sus…
Suskun bakışlı hayalin,
Gözlerimin içinde batık ilerlesin.
Sarı cadı şavkında, dolunay kırmızısı,
Gülüşünü doğursun, yağmur yüreğim.
Dalgaların o susma/yan sesine inat.
Çal kemancı çal, bir Leyli havası,
Şenlensin iki yanım.
Birlikte şarkılar söyleyelim.
Ruhumu okşasın,
Cemre dudakların.
Ölüm zulümde varsa,
Boş ver aldırma,
Bir köprü gibi,
Yaşamadım.
Yaşayalım.