Köprünün tam ortasındayım
Ardıma sakladığım gölgemdeki acıları
hava kararmadan özgür bırakmalıyım
Gözlerimde puslu hayallerimin isleri
Dizlerimde ise her sevdanın ayrı yorgunluğu var
Geri dönmek istesem adım atmaya korkarım
Kimseler duymaz sesimi bir çığlık atsam
Güneş batmak üzere gece oluyor
Gölgem kaybolmak üzere...
Ah gönlüm,
Zaman bir ipin ucundaki iki mesafe kadar sonsuz
Sonsuz, sonsuz olmasına da
Yalnız her an kopabilir
Kayıt Tarihi : 21.10.2008 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Kıvrakdal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/21/kopru-56.jpg)
Ben: Renkler ve Yaşam.. gönlümden tam puan.
öyle anlar vardır ki, en yanıbaşındaki yürek bile duymaz nefesini.. sesin çığlık olup, yüreğini sarsar kimseler duymaz !!!..
yüreğine ve kalemine sağlık şair kalem..
mine
Zaman bir ipin ucundaki iki mesafe kadar sonsuz
Sonsuz, sonsuz olmasına da
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (13)