Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Düşle gerçek arasında yürüyen şiirsel betimlemenin yolunu sevda yoluyla,insan yoluyla belirlediği bir şiir bu.Kutlarım./// İstanbul Mavi Şiir Grubu Adına Mukadder Ağlasun ///
irfan abi yeni şiirini kutluyorum yeni yıl sana şans ve bereket getirsin sevgi ve saygılar tam puan
Gene çok güzel bir şiir,kutlarım İrfan Bey,saygılar.
O köprü sevgiden ayakları sevgili dostlar olunca korkmaya gerek yok- karşıya gönül rahatlığıyla geçeriz.. saygılar usta..
Son köprüyü düşündüm. Sellerin üstünde bir sal ve sular dumadan akıyor. Neylersin? Cahit Sıtkı, o genç yaşında kabullenmiş bu gerçeği. Biz bu yaşta, hayda hayda. Manidardı üstad. Hoşça kal.
(Fethi Naci'nin izniyle) Kara bir yağmur gibi sıkarsa canını yaşamak,İrfan Çelik'ten Köprü'yü oku,diyorum.Dehşetle kutluyorum sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta