sus artık duvarın gölgesinde
küflenmiş yalnızlığım
yüreğimde kalanın son kırıntısıydı
izlerini kırıp geçirdiğin
ihtimali neydi hiç bilmediğin
kadim acılardan kalan
öfkeli gözlerim düşten u/yandı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
sus artık duvarın gölgesinde
küflenmiş yalnızlığım
yüreğimde kalanın son kırıntısıydı
izlerini kırıp geçirdiğin
ihtimali neydi hiç bilmediğin
kadim acılardan kalan
öfkeli gözlerim düşten u/yandı
oysa pencereme gelen
bir çift kumruydu
gülüşümden nasibini alan
O bir çift kumruyu görür gibi oldum...Yine çok hoş imgelerin yer aldığı güzel bir çalışma.Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta