Hadi gel kuralım sevdamızın köprüsünü
Temellerinin bir ucu sende bir ucu bende olsun
Öyle sağlam yapalım ki temellerini
Hiçbir deprem, sel hatta kıyamet bile yıkamasın
Yada gel bir ağaç dikelim yüreklerimize
Hangisi en sağlam kestane,ceviz ya da çınar
Seçelim birini ve yerleştirelim gönüllerimize
Bunlar büyüsünler kolları birbirini sarsın
Ve en sağlam köprüyü kendi bağları ile kursunlar
Bu köprü!
Nerede olursak olalım
Bizi bir araya getirsin
Seni göremesem dahi yüreğim gelsin
Hiç bir izin beklemeden
Sadece sevgi kartıyla açabildiği bu yoldan
Hayat bu cilvesi eksik olmaz
üzülsem ve göz yaşı döksem dahi
Bırakta onlar bu köprüden sana gelsin
Aramızda dağlarda olsa aşılmaz yollarda olsa
Bu köprü!
İçimizde ılık ılık akan bu sevgiyi birbirimize taşısın
Kayıt Tarihi : 8.10.2006 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esengül Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/08/kopru-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!