Kopru-ıı Şiiri - Erdoğan Varım

Bir'e iki kala yazılan bir şiirdir bu,
 Yakalanan an, üstüne yazılı...
Ve serin sularda kaybedercesine
 Kaybetmek istersin kendini bazen.
 Serbest başlayıp aruzla biten bir şiir değil bu...
Birtek gülümseme, umursamaz bakışlar, 

Bakar şu karşımdaki halsiz aynaya...
Bir okadar içten, bir okadar davetkâr, Ve matematik başlar sıfırlara saymaya

 Bir şehirde, yok olmanın eşiğinde bir ten
 Ve hayal içinde saklar her dünü
 Kaybetmek zor olan, kazanmak derken
Ve aklına kazırken, en ince bir günü
 Biz yine kavgadayız, biz yine harpte
 Bilirim bu savaş ebedi bitmeyecek
 Ve Boynuz'un üstünde ve kalpte
 Kadıköy sokakları bana yetmeyecek...
Belki de ben kendi semtimi arıyorum
 Yetmiyor Konya'nın boğuk havası  pusu
Ve efkar üstüne öksürük sarıyorum
 Sigaraya zam gelmiş,
Bir de vize haftası
Kaçar tabi tiryakinin hem keyfi hem uykusu...
Sin harfine bakar durur kitab-ı mukaddes
Ve bekler kapıda kabulünü Yuhanna
 Baron Rudolf'un son kez girdiği şu lades
Belki de serin suda boğduğu o uykuya
Ve üstümüzde olur gene hakisi
 Parlak ama apolet, pars sökülmüşdür çoktan...
 Ve ey bu soğuk mey'in yegane sakisi
 Var et bu kulluğun Rabbini çoktan

 Sınav üstü atıyor, pisagorlar cebirler...
 Denklemi kağıt üstü kuramam.. Sözelim
 Ve konuşmaya başlarsa iks'lerle ye'ler
Bir divan şiiri üstü kalem arar sağ elim

Ne geçilen dar sokak, ne yolun arkası
Unutturmaz bir iyilik ile tek bir anı
Ve çalar arkada bir Ali Kınık parçası Iyi biri değilim, sen şairi tanı...

 Ve bekler boğazda martılar gibi
 Balık tutan amca, oltada sigara
Ve yine gün gelir karşılaşırız belki
 Tesadüf diyemem bu olanlara

 Bu bir şiir bir anddır beklemeye
 Üniforma üstünde bir nöker hayali...
 Dilim varmaz köprü üstü güzelleşti demeye
 Bir gün mutlaka diye gidişi beklemeli

Ve evet arıyorum Karaköy iskelesini
 Götür beni, umarım uzundur yolların
 Bir kez daha duysam ya soğuk nefesini
Kaybolsa kayboluşunda, sarsa kolların

 Ben psikopat şair, adaletçi, asker eskisi
Sen sayılar kadını, cözsen ya beni durup
Davetkâr bakışlarla bitirip yok gidesi Kaybolsam ya gözlerinde, Bir daha adres sorup...

Karaköy iskelesi, benim gönül uzağım
Tonyukuk, yasaklar ciğnenmek için miydi
Tesadüf olamaz ki, bu kaderim, tuzağım
Ve güzel gözlerine sorarım niçin miydi?

 Al kalemi, şu deftere bir şiir de sen yaz
 Yahut hayat şiirine bir dize de sen ekle
 Belki güneş tepende, belki kar kış ayaz
Beni adres sorduğum uzun köprüde bekle...