Köprü Şiiri - Hüznü Şuara

Bir tahtası daha kopmuş köprünün
Bir gün daha geçmiş seni unutmamın üzerinden
Tahtalar azaldıkça silinmişsin aklımdan
Bakamadığım uçurumdan düşüyorum şimdi
Karanlık ve sessiz boşluğa
İplerle bağlamıştım bunca zaman tahtaları
Başka köprü bilmezdim yürümek için
Kırılmış yıpranmış demeden tek tek attım adımlarımı
Yolun ne kadar güvenli olup olmadığı bilmeden yürüdüm yürüdüm yürüdüm
Ayağım takıldıkça yere düştüm
Ben yere düştükçe kırıldı tahtalar
Bitmiyordu yol geri dönsem köprü eskisi gibi değil
İleri gitsem ucu bucağı olmayan sisli bir yolda kayboluyorum
Sonunda kırıldı köprü ne beni tartabildi ne de yaptığım hataları
Tutunamadım bağladığım iplere
Boşlukta süzülürken bedenim kırdığım tahtalar için ağlıyordum
Vücuduma çarpan köprünün parçaları canımı acıtmıyordu artık.