Kopmuş bir uçurtmanın ipiyim ben,
görmüyorlar beni, gelip geçenler
ne ağaçların gölgesi, ne de çayırların yeşilliği kaldı bende
dalıveriyoruz arada bir eski günlere
koşumuzun kızı Beyhan'ı gördüm
bir Ege denizi, bir yaz güneşi kadar sıcaktı
gönlümce seyrettim, tepeden tırnağa.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta