Kopmak Şiiri - Zehra Aydın

Ben senden kopunca
Herşey değişecek sanırdım
Şu beşiktaş balık pazarı
Şu maçka parkı
Renkler,Deniz,Acılarım
Ben senden kopunca
Herşey düzelecek sanırdım..

Oysa nasıl seviyordun beni biliyorum
Benim geç kaldığım
Nasıl gülüyordu gözlerinin çiçekleri
Dört yurdum mevsiminde
Kimi gün limon
Kimi gün manolya
Ben senden kopunca
Düzeleceğimi sanıyordum..

Şimdi iki ayrı ağacın iki ayrı dalıyız biliyorum
Uzanma çabalarım boşuna
Çok incittim seni biliyorum
Oysa beni nasıl sevdiğini görüyordum
Bu dünyada bir daha yaşamak varsa eğer
Sevgi arsızım
Onu sana adıyorum
Onda da kapılarını örtme yüzüme olur mu
Çünkü onda bir ezik ana gibi değil
Bir avcı aslan gibi çalacağım kapını
Sevgi arsızım
Kapını çaldığımda
Açan sen ol olur mu?