ortalık is pusmuş.haresizmiş kendisine
ne kadar yakınsa o kadar uzağa düşmüş
venüs.naralarında sevişmeli bir hüzün
ürkek ve çocuksuymuş.
.........ayaz kucakladı derken zebani
nefes nefese koşuyormuş bin kopisli
vakti mi ağlamanın duyulmuş geç bakireler
sesi. şahin pençesinde çırpınan güvercinmiş
ortalık sus pusmuş.
..........kan avuçladı erken ahali
Kayıt Tarihi : 6.1.2013 04:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!