Küçük bir yavru enik ev'imize doğru geliyor'du
Ben ondan onüç yaş büyüktüm,çok sevdim çok
Annem,babam olmaz deselerde bu küçük köpek
Yavrusunu çok sevmiştim,ona ekmek,yemek
Artıkları veriyor,onu çok seviyordum ayrılamazdım
Bir isim koymalıydım ne olmalıydı acaba diye
Arkadaşlarıma soruyor,söyledikleri isimleri hiçmi
Hiç beğenmiyordum birden manasını bilmediğim
bir şey geldi aklıma ÇİLE yavru eniğe bu adı koymuş
Çile'de bu isme kolayca alışmıştı Çile Çile gel
Nede güzeldi doğuştan kuyruğu kesikti sanki ama
Ben onu çok sevmiştim oda ilği görmek için sesler
Çıkarıyordu Çile büyüyemedi hızlı geçen at arabası
Tekerleri altında kalarak yaralanmış ezikler kırıklar
Çok ağlamıştım benimde her yanım acıyordu bir hafta
Acı içinde kıvrandı arkadaşlarla oyun dönüşü baktığımda
Çile artık nefes almıyordu.Çile çok çile çekmişti yavru enik.
Fikri ilk ayrılığı,ilk acıyı,ilk arkadaşı o yıllarda kaybetmişti
Bir daha yavru köpek görmeye tahammülü yoktu çünki
Hatırına acılar içinde kıvranan terkedilmiş Çile geliyordu.
Kayıt Tarihi : 8.11.2016 10:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!