Ahlak ve din bahsetsem hiç duymadığın şeydir,
Bahsetmek istesem de bilmen mümkün değildir…
Rab’bimizden bahsetsem kabullenmeyeceksin,
Masum hayvancağızı acıyla katletmişsin…
Kanun boşluğu değil ruhunun boşluğundan,
Zerre nasip almamış vicdan yoksunluğundan…
Bir gün ayrılacaksın ettiğin bu zulümle,
Karşılaşacaksın bu merhametsizliğinle…
Deme, bunlar hiç olmaz biz, Rab’be inanmışız,
Rab’bimin Hak yolunda her cana saygılıyız…
Sen, bunları duymamış akıldan yoksun kulsun,
Vicdanın taşlaşmış sert de olsa bir yolcusun…
Gireceksin bir yere Rab’bin cehennemine,
Ödeyeceksin bir bir inkâr ettiklerine…
Rab, bağışlamayacak katlettiğin canları,
Kimlerden hak yediysen çekersin günahları…
Sen kalpsiz bir zorbasın canlıdan anlamazsın,
O, köpeği salsaydın bari hiç bakmasaydın…
Çocuğun dahi olsa aynı şeyi yaparsın,
Sapık ya da katilin en aşağılığısın…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 14.2.2016 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!