Ne Rab korkusu kaldı ne de mahlûka sevgi,
Merhamet denilen şey hakikatte bir bilgi…
Biz bunlardan yoksunuz Rab mahvetmese bari
Ahlaksızlar yüzünden, zulüm kapsar her yeri...
İnsan olmamalıydım bundan utanıyorum,
Ey Rab’bimiz bağışla vicdanlı arıyorum…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.3.2015 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!