Koparmayın gülleri Şiiri - Ahmet Bekteş

ömrümüm baharı geçmiş soluyor
ben sevdim onu hep eller almiş
demeki benim gibi sevenler yarmış
koparmayın gülleri dalında kalsın

uzatığım eller bomboş kalıyor
bir dost arıyorum bulamıyorum
ümit çiçeklerim açımış soluyor
koparmayın gülleri dalında kalsınö

birakın ikimizde mutlu olalım
hemen sımsıcak bir yuva kuralım
içimizdeki aşk tertemiz kalsın
koparmayın gülleri dalında kalsın