Koparmak
Bir gül koparıldığında ağacı neyler
Gün batımıdır yüzünde oluşan hüzün
Birbirine karışır gözyaşında renkler
Mutsuzdur artık, varsa görecek gözün.
Mutluluğu bundandır dağ çiçeklerinin
Özgürce yaşarlar üzülmek nedir bilmeden
Koparılmak değil düşleri hiç birinin
Koklanmaktır tüm arzuları incitilmeden.
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!