Acı veriyorken hayat
Giysilerimizi,
Sıkıca ilikliyoruz.
Kat kat ütülediğimiz,
Kolalı elbiselerimizden,
Vazgeçemiyoruz.
Kötü tecrübelerimiz,
İyi niyetlerimizin,
Önünde duruyor.
Bahçede ki yemişe,
Uzanan ellerimiz,
Tuttuğumuz ağacın,
Sert dallarını kırıyor.
Hayatı sevsen,
Gerçekten koparıyor.
Gerçeği sevsen,
Hayattan koparıyor.
Kayıt Tarihi : 11.8.2012 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!