Yapraklar yavaşça terk ettiler,
Bir müddet süzüldüler, gezdiler,
Nereyi istiyorlarsa, oraya indiler.
Sen, hiç acı duymadan koparıp attın.
Oysaki bir yaprak dahi, yumuşacıktı,
Ayrılırken dahi, naifliği bırakmazdı,
Birden kaybolmazdı, halince salınırdı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman