Tanrı misafiri zaman sorar mı?
Ne yaz bekler ne kışı ne de baharı
Belirir karşında apansız, çat kapı
Ya da kan uykunda, bir gece yarısı
Önce özlemle sarıp sarmalar
Ezelden sevdalı kolları
Sonra başlar tatlı bir sancı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla