Söyleyemem koparılmış çiçeklerim.
Gelmemiş baharların haline yüreğim.
Severim masallarla yaşarmış kalbim.
Hisset papatyaları yolunmuş bir mevsimdeyim.
Düşleyemem mutluluğu, umudu, sevgiyi.
Ağlayamam dökülmelerdeyim.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
