Çiçek bahçesine güller ektim,
Ektiğim güleri kopardılar,
Beni kalbimden incittiler,
Ben ne gül kopardım nede çiçek,
Ne kalp kırdım nede insan üzdüm,
Ne güçsüz ezdim ne de çocuk üzdüm,
Toprak üstüne bina kurdum,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta