Kopardık Belki de Kıyâmeti

Beni bende boğan tek bir bakışındır senin ey yâr,
Çoktan gönderdim denizin dibine gözlerimdeki yangın küllerini.
Bir çığlık ortası kadar belirleyici bu susmaların ey yâr,
Kopardık ellerimizle içimizde biz belki de kıyâmeti…

Yüreğim zaman üstü hislerin sığınağı ey yâr,
Değiyor gözlerime tek bir gülüşünle sevincin eli.
Hüzün sarmaşığı kapladı ansızın şiir yollarımı ey yâr,
Kopardık ellerimizle içimizde biz belki de kıyâmeti…

(1995)