Kopardığım Sayfalar Şiiri - İsa Kıvrakdal

Kopardığım sayfaları ateşlerde yakarım ben
Bir kül niyetine harcarım
Dumanı gökyüzünü sarar,
Yeryüzünden siler, kalbimden koparır atarım
Yani ayrılıp ta gidenlerin arkasından yas tutamam ben
Başka birini bulur severim
Baktım değer veriyor, acı çektirmiyor bana
O zaman senden de daha çok severim onu
Hem de bir canı feda edecek kadar daha da çok
Bir ömrümü ona adarım mutlu olabilmesi için
Sönmeyen yıldızım, batmayan güneşim olur gözlerimde
Esen rüzgârım, yanan ateşim olur gönlümde
Kısacası,
Sende bir gün diğer basit insanlar gibi mazide kalırsın
Elinde bir resim, gözlerinde yaşlar içinde