Kurumuş hazan olmuş güzelim bağlar
Maziye bakarda durmadan ağlar
Yanı başında yükselen beton binalar
Eskiyi yeşilliği düşünür içi kan ağlar
Geriye bakarak içten ah çeker
Ne yapsın biçare böyleymiş kader
İçi isyan dolar da feleğe küser
Dallar çiçek açmış ağaçlar ağlar
Çimleri yeşermeden dönmüş sarıya
Çiçek bal vermiyordur artık arıya
Ağacın dallarında baktım kuruya
Dal gövdeye küsmüş yapraklar ağlar
Meram bağları diye namları vardı
İçinde güzeller hep güler oynardı
Şimdi etraflarını betonlar sardı
Çubukları kurumuş ta asması ağlar
Ozan İsmail der Meram namlı dünyada
Mesire yeriydi burası eski Konya da
Bu dünya fanidir kalmaz hiç yaratılana
Esas sahipleri ölmüşte varisleri ağlar
03 NİSAN 1995 MERAM İSMAİL DETSELİ
İsmail DetseliKayıt Tarihi : 21.4.2011 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!