Konya Gibiyim Şiiri - Hüseyin Muşmal

Konya gibiyim işte
Gülmeyi Akşehir'de,
Çoşkuyu Ereğli'de,
Neşe'yi Beyşehir'de bıraktım.
Selçuklu kadar yorgun,
Karatay kadar yıkık,
Meram kadar sevdalıyım.
Doğanlar kadar belalı,
Bosna kadar karışık,
Alaaddin kadar karanlık,
Zafer kadar kalabalığım.
Konya gibiyim işte,
Akyokuştan ışıl ışıl
Ama sessiz ve bilinmezim.
Tavus baba kadar meçhul,
Takkeli gibi terk edilmiş,
Musalla kadar ıssızım.
Konya gibiyim işte
Gündüzleri pilavda
Geceleri duadayım.
Gelenim çok, kalanım yok.
Yine de her şeye rağmen
Mevlana gibi dimdik ayaktayım.