Konya Destanı Şiiri - Hamdi Bağcı

Tuğrul Beyin atının heybetli yürüyüşüne
Bakıp
Çağrı Beye yol gösteren Harekan-i
Ve dahi Beyazıt-ı Bestami’ydi
Onların
Malazgirt’ten
Konya ovasına
yolculuğunu başlatan…
Süleyman Şah mı
şu sesini duyduğum yiğit kahraman?
Cengaver yiğitlerin
elinden tutup Fırat’tan
Geçirerek
Çağları, ovaları, dağları
Birlikte aşan
ve Konya'yı yurt yapan
Yesevi Sultan…
Taşların üzerine derin bir mana ile
Heybetli sultanımın emriyle
Sütun sütun işlenmiş medeniyet
Şehri Alidir
Konyam...

Camileri, hanları hamamları
Ve yolları imar eden
irfan harmanında
Gönlümü ilim ve hikmetle savuran…
Sadrettin Konevi'nin bilgeliğinde
Zaman
Medreselerinde öğrencidir senin
Konyam

Kaç evreni ve dahi kaç dünyayı
Aşıp bir ovanın düzüne
Gelen
Anadolu’yu nakış nakış
vatan eyleyen
Görkemli Horasan
Şeyhlerine vatan olan Konyam

Sevdasından Şems'inin
Heyecanında yaratılanı bırakıp
Yaratana yürüyen
Ahir zamanın ışığı Celaleddin Rumi'nin
Öz yurdu Konyam...

Haykırışı kulaklarıma geliyor
Alâeddin’in,
Keyhüsrev’in,
Kahraman ordusunu duyuyorum
Cenk meydanlarından,
Kılıçarslan'ın,
Serdengeçti yiğitlerin atları kişniyor
Sultanım atının herekesinden zaferler çıkarıyor
Güneşli bir cenk meydanında
Ruhumu eriten kılıç şakırtılarıyla
Kazınan yurttur Konyam

Ve bir ilkyaz günü
Öküzlerin kağnılarıyla yazlık saraya gidiyor
Devletlüm
Celaleddin Karatay...
Biliyor açacak asırları
bir çınar olacak
bir vatan Konyam

Surlardan ova engin bir denize benzer
Meram bağlarının en derun hülyalar döndürür
tambur sesleriyle nakış nakış
rahmani sevdalarıyla başları
Ve dahi mızrapların neşesinde
Coşkun akan ırmakların sesi duyuluyor…
Akar Meram Çayından
Yılların cumbalarında tarih
Hiç geçmemiş gibi zaman
Sağ elim Semaya bakar
Sol elim dünyaya
Ey bize Anadolu’yu vatan yapan
Kudretli Konyam

Medresesinde,
evinde,
mektebinde öğrettiğin hayâdır
Bir hayal gibi yürüyüşümüzün
Meram’ında dağlarında
Ve sonu görülmeyen başaklarında
Dört mevsim
yaşanan kutsal davadır...
Tamburun, kudümün
Huzurun sesi
Ney-in
Bir Mevlana olup
çağları aşarak
bize konuştuğu şehir
Konyam

HİÇ'e dönüşüyor dünya
Bir harman yerinde buğday kokusunda
Dağlarında Ovalarında
Benim vatanım Konyam…