Tanyeli Konya'da tutunmaya çalışıyordu otobüsteki pencereme. Gece yorgundu. Gece; öylece yığılmıştı üzerimize. Hazin ki her yanı sen kokan bir kentte yoksun.
Ezan sesleri senle sığınıyordu semaya.Çok uzaklardan ilaha bükülen dua dudaklarında şekillenirken adın: rahmet ıslatıyordu bütün hakikatleri. Ve abdestli ellerin sarıp sarmaladığı kanlı bir yalan gibi üşüyordu...Yüzü gülümseyen yokluğun.
Neresinden bakarsan bak her yanı sen bir kent. Günün herhangi vaktinde ve hep sana dönen bir semazen uyanık gözbebeklerimde.
Hazin ki yoksun...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
