Kalptan kalbe yol değil köprüler kurulur
Zamanla yorgun atlı gibi onun üzerinde durulur
Bazen bir fincan kahvenin hatırı sorulur
Her zaman selam sabaha ihtiyaç duyulur
Geçit vermeyen dağlar delinir
“Vur kazmayı Ferhat çoğu gitti azı kaldı” denilir
Vazifesi hizmetkarlık ve tabiatı çocukluk olanlar
Büyük rütbeye girmekle tekebbür ederler
Tekebbür etmekle tenasübünü bozup muaşereti teşviş ederler
Böyle kişiye ham kişi derler.
24092007.1100 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!