Konuşuyorum Kalemimle

Göz çapaklarımda öksüz kalmış bir damla gibi uykularım
Yüzüme çarpılan hangi yağmurun ıslaklığı ayıltabilirki beni
Bir geceyi gün yüzüne buluşturmak için çabalarım
Şükrün demli şerbetinden içtikçe her gece
Ökçesine basarak yarınlara bir umut penceresi aralıyorum
Gün ortasında sıcaklığını arıyorum imgelerin
Derin bir sessizlik kaplıyor ruhtan örülmüş duvarlarıma
Farklı boyutlarda gezinen bir derviş gibiyim
Bilinmezlik içerisinde bilinen kahkahalarımı yonttu hayat
Bayat bir ekmeğin kokusuna şükreden
Yüklü bir kalbin ağırlığına omuz geren
Sesli bir şiirin nakaratına boyun büken Çocuksu bir o kadar da olgun hallerim var benim
Var olmak tebessüm etmenin bir nişanesi
Bütün bebek gülüşlerimi heybemden çıkardım
Derme çatma bir mutluluk pazarlıyorum satırlarımda
Masumiyetim pahalıya patladı
İnsanlığımın hırçın yanlarına keşfe çıktım
Oyuncak askerlerim dağıldı rüyalarımda
Sevgisizliğe kangiren olmuş yüreğimi ovuşturarak dolaştım
Bir tutam umut koparıyorum bahçelerden
Şükür ve sabır diye saydığım yapraklarım var benim
Bügün ve yarın diyen hayallerim var
Çizdikçe çizildikçe defterlerim
Bir renk kuşağı şekillendiriyorum duygularımda
Siyahtan beyaza her rengi kuşatmışım ben
Kesemde ağzı düğümlü şekerlerim var
Hayatın dakik vereceği sınavlarına sakladığım
Yokluyorum kendimi her vakit secdelerde
Düşkünlüğüm bir satırın kundağı olmamalı
Susup susup konuşuyorum kalemimle
Beni senden başka çizen olmamalı