Herkesle konuşmak içimde tutku,
Bilgimi yansıtır konuşurum ben.
Vermezsem yapamam topluma katkı,
Dertliye,dertsize karışırım ben.
Sürekli gezerim bir diyar demem,
İlimsiz kendime bahtiyar demem,
Büyüktür, küçüktür,ihtiyar demem,
Çareyi herkese danışırım ben.
En yüce değerdir insanı sevmek,
Herkese yakışır almadan vermek,
Kırk yılımı aldı bu sırra ermek,
Kırdığım insanla barışım ben.
Varlıklı,varlıksız ayağı basan,
Her dilde konuşan isterse susan,
Karşımda olursa sadece insan,
Ayırmam herkesle görüşürüm ben.
(5 Mart 2005-İskenderun)
Gürsel GüveloğluKayıt Tarihi : 20.11.2006 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
''Gülüşün Yeter'' şiir kitabım. --Çok konuşuyorsun diyenlere...
Herkese yakışır almadan vermek,
Kırk yılımı aldı bu sırra ermek,
Kırdığım insanla barışım ben..
Sevgili hemşerim çok hoş mısralar bunlarda fakat 4.satırda bir düzeltme yaparsanız sehven sanırım, 'barışığım' yerine barışım yazılmış. Sağlıcakla kalın.
TÜM YORUMLAR (1)