Aslında kime karşı konuştuğumu bilmiyorum.
Akıyor habersiz ağzımdan sadece kırıcı sözlerim.
Kendi çaresizliğimi umutsuzca anlatmaya çalışıyorum,
Yorgunluktan bulanık görmeye başladı gözlerim.
Sandığım kadar kör değilmişim kendime karşı.
Zannederdim ki hep görebilir gözlerim arşı,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta