Konuşur Şiiri - Nedim Uçar

Semada bulutlar kanat gerince,
Dağlara sis çöker, yeller konuşur.
Baharda yaylalar koku sürünce,
Yapraklar gülümser, güller konuşur.

İlk yağmur damlası düşünce yere,
Sevenler unutmaz böyledir töre,
Âşıklar çaresiz kalsa bir süre,
Tenhada buluşur, eller konuşur.

Gökkuşağı çıkıp yağmur dinince,
Anılar canlanır güneş inince,
Yürekte bir sızı inceden ince,
Gözler buğulanır, diller konuşur.

Gönülden sevenin olmaz günahı,
Yıllar dindiremez çekilen ahi,
Umutla beklenen bayram sabahı,
Hasret kavuşturan yollar konuşur.

Gölgeler uzarken sokak başında,
Duygular dinlenir aşk yokuşunda,
Güzelin yüzünde, keman kaşında,
Türküler dillenir, teller konuşur.

Nedim’in yüreği benzer taşkına,
Güneşi armağan verir aşkına,
Mevla’yı kondurur gönül köşküne,
Ölümsüz aşkını kullar konuşur.