Konuşsun Şiiri - Şefik Akboğa

Nasıl anlatayım sormayın bana
Gün konuşsun sor yıllarım konuşsun
Bezdirdi canımdan yormayın daha
Dün konuşsun yarınlarım konuşsun

Bir umut koymayıp aldı elimden
Gençliği koparıp çaldı elimden
Vurdu yaraladı bin bir yerimden
Kan konuşsun yaralarım konuşsun

Yüce dağ başında boran olursa
Ateşi kül eden duman olursa
Anlatma kimseye soran olursa
Evim, kapım, duvarlarım konuşsun

Dünyalık ömrünü eylesin ahir
Sükutta gönlünü neylesin mahir
Aşkı ummanlarda çiledir kahır
Sorun uzak diyarlarım konuşsun

Ben bir ruh taşırım hiçten gelirim
Dünya gurbetimdir yoktur bir yerim
Ademe dayanır evvelim benim
Pişmanlığım günahlarım konuşsun

Ruhum bedenimden ayrıldığında
Hesaba çekilip çağrıldığında
Asıl memlekete varıldığında
Önüm ,arkam , solum, sağım konuşsun

Hakka dönmek vardır yolun sonunda
Konuşacak elbet sağım solumda
Amelim yüzüme okunduğunda
Tövbelerim sevaplarım konuşsun

Nefis düşmanımdır ruhum emanet
Ulaşsın isterim gelsin şehadet
Allah'ım kulunu bağışla affet
Müsade edersen canım konuşsun